1 After this Job opened his mouth and cursed the day of his birth. |
1 അനന്തരം ഇയ്യോബ് വായി തുറന്നു തന്റെ ജന്മദിവസത്തെ ശപിച്ചു. |
1 इसके बाद अय्यूब मुंह खोलकर अपके जन्मदिन को धिम्मारने |
2 And Job said: |
2 ഇയ്യോബ് പറഞ്ഞതെന്തെന്നാൽ: |
2 और कहने लगा, |
3 "Let the day perish on which I was born, and the night that said, 'A man is conceived.' |
3 ഞാൻ ജനിച്ച ദിവസവും ഒരു ആൺ ഉല്പാദിച്ചു എന്നു പറഞ്ഞ രാത്രിയും നശിച്ചുപോകട്ടെ. |
3 वह दिन जल जाए जिस में मैं उत्पन्न हुआ, और वह रात भी जिस में कहा गया, कि बेटे का गर्भ रहा। |
4 Let that day be darkness! May God above not seek it, nor light shine upon it. |
4 ആ നാൾ ഇരുണ്ടുപോകട്ടെ; മേലിൽനിന്നു ദൈവം അതിനെ കടാക്ഷിക്കരുതേ; പ്രകാശം അതിന്മേൽ ശോഭിക്കയുമരുതേ. |
4 वह दिन अन्धिक्कारनेा हो जाए ! ऊपर से ईश्वर उसकी सुधि न ले, और न उस में प्रकाश होए। |
5 Let gloom and deep darkness claim it. Let clouds dwell upon it; let the blackness of the day terrify it. |
5 ഇരുളും അന്ധതമസ്സും അതിനെ സ്വാധീനമാക്കട്ടെ; ഒരു മേഘം അതിന്മേൽ അമരട്ടെ; പകലിനെ ഇരുട്ടുന്നതൊക്കെയും അതിനെ പേടിപ്പിക്കട്ടെ. |
5 अन्धिक्कारनेा और मृत्यु की छाया उस पर रहे। बादल उस पर छाए रहें; और दिन को अन्धेरा कर देनेवाली चीजोंउसे डराएं। |
6 That night--let thick darkness seize it! Let it not rejoice among the days of the year; let it not come into the number of the months. |
6 ആ രാത്രിയെ കൂരിരുൾ പിടിക്കട്ടെ; അതു ആണ്ടിന്റെ നാളുകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ സന്തോഷിക്കരുതു; മാസങ്ങളുടെ എണ്ണത്തിൽ വരികയും അരുതു. |
6 घोर अन्धकार उस रात को पकड़े; वर्ष के दिनोंके बीच वह आनन्द न करने पाए, और न महीनोंमें उसकी गिनती की जाए। |
7 Behold, let that night be barren; let no joyful cry enter it. |
7 അതേ, ആ രാത്രി മച്ചിയായിരിക്കട്ടെ; ഉല്ലാസഘോഷം അതിലുണ്ടാകരുതു. |
7 सुनो, वह रात बांफ हो जाए; उस में गाने का शब्द न सुन पके |
8 Let those curse it who curse the day, who are ready to rouse up Leviathan. |
8 മഹാസർപ്പത്തെ ഇളക്കുവാൻ സമർത്ഥരായി ദിവസത്തെ ശപിക്കുന്നവർ അതിനെ ശപിക്കട്ടെ. |
8 जो लोग किसी दिन को धिक्कारते हैं, और लिब्यातान को छेड़ने में निपुण हैं, उसे ध्क्िकारें। |
9 Let the stars of its dawn be dark; let it hope for light, but have none, nor see the eyelids of the morning, |
9 അതിന്റെ സന്ധ്യാനക്ഷത്രങ്ങൾ ഇരുണ്ടു പോകട്ടെ. അതു വെളിച്ചത്തിന്നു കാത്തിരുന്നു കിട്ടാതെ പോകട്ടെ; അതു ഉഷസ്സിന്റെ കണ്ണിമ ഒരിക്കലും കാണരുതു. |
9 उसकी संध्या के तारे प्रकाश न दें; वह उजियाले की बाट जोहे पर वह उसे न मिले, वह भोर की पलकोंको भी देखने न पाए; |
10 because it did not shut the doors of my mother's womb, nor hide trouble from my eyes. |
10 അതു എനിക്കു ഗർഭദ്വാരം അടെച്ചില്ലല്ലോ; എന്റെ കണ്ണിന്നു കഷ്ടം മറെച്ചില്ലല്ലോ. |
10 क्योंकि उस ने मेरी माता की कोख को बन्द न किया और कष्ट को मेरी दृष्टि से न छिपाया। |
11 "Why did I not die at birth, come out from the womb and expire? |
11 ഞാൻ ഗർഭപാത്രത്തിൽവെച്ചു മരിക്കാഞ്ഞതെന്തു? ഉദരത്തിൽനിന്നു പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ തന്നേ പ്രാണൻ പോകാതിരുന്നതെന്തു? |
11 मैं गर्भ ही में क्योंन मर गया? मैं पेट से निकलते ही मेरा प्राण क्योंन छूटा? |
12 Why did the knees receive me? Or why the breasts, that I should nurse? |
12 മുഴങ്കാൽ എന്നെ ഏറ്റുകൊണ്ടതു എന്തിനു? എനിക്കു കുടിപ്പാൻ മുല ഉണ്ടായിരുന്നതെന്തിന്നു? |
12 मैं घुटनोंपर क्योंलिया गया? मैं छातियोंको क्योंपीने पाया? |
13 For then I would have lain down and been quiet; I would have slept; then I would have been at rest, |
13 ഞാൻ ഇപ്പോൾ കിടന്നു വിശ്രമിക്കുമായിരുന്നു; ഞാൻ ഉറങ്ങി വിശ്രാന്തി പ്രാപിക്കുമായിരുന്നു. |
13 ऐसा न होता तो मैं चुपचाप पड़ा रहता, मैं सोता रहता और विश्रम करता, |
14 with kings and counselors of the earth who rebuilt ruins for themselves, |
14 തങ്ങൾക്കു ഏകാന്തനിവാസങ്ങൾ പണിത ഭൂരാജാക്കന്മാരോടും മന്ത്രിമാരോടും അഥവാ, |
14 और मैं पृय्वी के उन राजाओं और मन्त्रियोंके साय होता जिन्होंने अपके लिथे सुनसान स्यान बनवा लिए, |
15 or with princes who had gold, who filled their houses with silver. |
15 കനകസമ്പന്നരായി സ്വഭവനങ്ങൾ വെള്ളികൊണ്ടു നിറെച്ചുവെച്ച പ്രഭുക്കന്മാരോടും കൂടെ തന്നേ. |
15 वा मैं उन राजकुमारोंके साय होता जिनके पास सोना या जिन्होंने अपके घरोंको चान्दी से भर लिया या; |
16 Or why was I not as a hidden stillborn child, as infants who never see the light? |
16 അല്ലെങ്കിൽ, ഗർഭം അലസിപ്പോയിട്ടു കുഴിച്ചിട്ടുകളഞ്ഞ പിണ്ഡംപോലെയും വെളിച്ചം കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത പിള്ളകളെപ്പോലെയും ഞാൻ ഇല്ലാതെ പോകുമായിരുന്നു. |
16 वा मैं असमय गिरे हुए गर्भ की नाई हुआ होता, वा ऐसे बच्चोंके समान होता जिन्होंने उजियाले को कभी देखा ही न हो। |
17 There the wicked cease from troubling, and there the weary are at rest. |
17 അവിടെ ദുർജ്ജനം ഉപദ്രവിക്കാതെയിരിക്കുന്നു; അവിടെ ക്ഷീണിച്ചു പോയവർ വിശ്രമിക്കുന്നു. |
17 उस दशा में दुष्ट लोग फिर दु:ख नहीं देते, और यके मांदे विश्रम पाते हैं। |
18 There the prisoners are at ease together; they hear not the voice of the taskmaster. |
18 അവിടെ ബദ്ധന്മാർ ഒരുപോലെ സുഖമായിരിക്കുന്നു; പീഡകന്റെ ശബ്ദം അവർ കേൾക്കാതിരിക്കുന്നു. |
18 उस में बन्धुए एक संग सुख से रहते हैं; और परिश्र्म करानेवाले का शब्द नहीं सुनते। |
19 The small and the great are there, and the slave is free from his master. |
19 ചെറിയവനും വലിയവനും അവിടെ ഒരുപോലെ; ദാസന്നു യജമാനന്റെ കീഴിൽനിന്നു വിടുതൽ കിട്ടിയിരിക്കുന്നു. |
19 उस में छोटे बड़े सब रहते हैं, और दास अपके स्वामी से स्वतन्त्र रहता है। |
20 "Why is light given to him who is in misery, and life to the bitter in soul, |
20 അരിഷ്ടനു പ്രകാശവും ദുഃഖിതന്മാർക്കു ജീവനും കൊടുക്കുന്നതെന്തിനു? |
20 दु:खियोंको उजियाला, और उदास मनवालोंको जीवन क्योंदिया जाता है? |
21 who long for death, but it comes not, and dig for it more than for hidden treasures, |
21 അവർ മരണത്തിന്നായി കാത്തിരിക്കുന്നു, അതു വരുന്നില്ലതാനും; നിധിക്കായി ചെയ്യുന്നതിലുമധികം അവർ അതിന്നായി കുഴിക്കുന്നു. |
21 वे मृत्यु की बाट जोहते हैं पर वह आती नहीं; और गड़े हुए धन से अधिक उसकी खोज करते हैं; |
22 who rejoice exceedingly and are glad when they find the grave? |
22 അവർ ശവക്കുഴി കണ്ടാൽ സന്തോഷിച്ചു ഘോഷിച്ചുല്ലസിക്കും |
22 वे क़ब्र को पहुंचकर आनन्दित और अत्यन्त मगन होते हैं। |
23 Why is light given to a man whose way is hidden, whom God has hedged in? |
23 വഴി മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പുരുഷന്നും ദൈവം നിരോധിച്ചിരിക്കുന്നവന്നും ജീവനെ കൊടുക്കുന്നതെന്തിനു? |
23 उजियाला उस पुरुष की क्योंमिलता है जिसका मार्ग छिपा है, जिसके चारोंओर ईश्वर ने घेरा बान्ध दिया है? |
24 For my sighing comes instead of my bread, and my groanings are poured out like water. |
24 ഭക്ഷണത്തിന്നു മുമ്പെ എനിക്കു നെടുവീർപ്പു വരുന്നു; എന്റെ ഞരക്കം വെള്ളംപോലെ ഒഴുകുന്നു. |
24 मुझे तो रोटी खाने की सन्ती लम्बी लम्बी सांसें आती हैं, और मेरा विलाप धारा की नाई बहता रहता है। |
25 For the thing that I fear comes upon me, and what I dread befalls me. |
25 ഞാൻ പേടിച്ചതു തന്നേ എനിക്കു നേരിട്ടു; ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നതു എനിക്കു ഭവിച്ചു. |
25 क्योंकि जिस डरावनी बात से मैं डरता हूँ, वही मुझ पर आ पड़ती है, और जिस बात से मैं भय खाता हूँ वही मुझ पर आ जाती है। |
26 I am not at ease, nor am I quiet; I have no rest, but trouble comes." |
26 ഞാൻ സ്വസ്ഥനായില്ല, വിശ്രമിച്ചില്ല, ആശ്വസിച്ചതുമില്ല; പിന്നെയും അതിവേദന എടുക്കുന്നു. |
26 मुझे न तो चैन, न शान्ति, न विश्रम मिलता है; परन्तु दु:ख ही आता है। |